سرقت هنری

حتما شما هم با دعواهای اپل و سامسونگ و دیگر تولیدکنندگان تلفن همراه آشنا هستید و یا چیزهایی درباره‌اش خواندید. قضیه از این قرار هستش که طبق نظریه استیو جابز همه چیز باید کپی‌رایت (یا پتنت درست‌ترش می‌باشد) بشود تا کسی دیگر نتواند از آن نوع‌آوری سو استفاده کند. در کتاب خاطراتش هم به این مساله اشاره می‌کند که اگر او رییس اپل می‌ماند تمام قدرت و دارایی اپل را برای به زانو در‌آوردن اندروید استفاده می‌کرد. البته در مورد اپل این مشکل آن‌جایی خیلی بی‌مزه شد که دیگر همه چیز را پتنت کرده بودند.

حالا من نمی‌خواهم بگویم که چنین کاری خوب هستش ولی مشکل این‌جاست که وقتی اصلا چنین چیزی در میان نباشد خیلی به سادگی آثار هنری اشخاص کپی شده و هیچ نفع مادی‌ای به آنها نمی‌رسد. چنین کاری باعث می‌شود کسی رغبت به نوع‌آوری نداشته باشد و آثار هنری زیبا کمتر در جامعه پیدا بشود. چرا که اگر کسی اثری را خلق کند، نه تنها به راحتی از آن تقلید شده بلکه حتی با کمی تفکر اثر زیباتری خلق شده و کلا اثر اولیه نفوذ و زیبایی‌اش را از دست بدهد.

حتما شما آهنگ سوسن‌خانم را شنیدید؟ اگر نشنیدید در این پایین هستش. ببینید به چه راحتی آهنگش را در یک فیلم در‌پیتی ایرانی استفاده کرده‌اند؟ وقاحت را هم تا آن جا به جایی رسانده‌اند که تک تک حرکات از کلیپ سوسن خانم برداشته شده و تنها نامش به نرگس خانم تغییر پیدا کرده. تا کی می‌خواهیم به حقوق معنوی و مادی اثرهای هنری، ادبی و ... بی‌اعتنا باشیم؟


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر